Speak Life

Gastblogster: Ursula van Nieuwenhuijzen-Maris

Mijn dochter van 7 zingt het al een poosje in huis 'speak life, speak life..' Op school luisteren ze dit nummer dus. Goed om al vroeg te beginnen Engels te leren, anderzijds ook het belang van de impact die onze woorden hebben. Ik weet niet of ze de clip erbij hebben gezien, maar ben ervan overtuigd dat - jong en oud / wel of geen Engels sprekend - de boodschap ervan kan begrijpen.

Woorden kun je maar één keer uitspreken. Je kunt ze gebruiken om op te bouwen, of om af te breken. Jakobus schrijft in de Bijbel al over 'wie nooit struikelt in het spreken kan zichzelf een volmaakt mens noemen'. Bewust of onbewust doen het dus allemaal: struikelen in het spreken.

Ik kan me indenken dat ook jij de impact van woorden in je leven herkent. Wat is er (vroeger) tegen jou gezegd, en wat heeft het met je gedaan? En... klopte het eigenlijk wel wat er gezegd werd? Zelf ben ik opgegroeid in een gezin met een Nederlandse vader en een Duitse moeder. We woonden vlak bij de Nederlands-Duitse grens, heb in beide landen op school gezeten. In Nederland was ik dus de 'mof', in Duitsland de 'kaaskop'. Een typisch voorbeeld van 'simpele woorden' met een grote impact; want waar hoor je dan thuis? Je wilt geen mof zijn, maar ook geen kaaskop. Mijn manier om hiermee om te gaan, was door zo goed mogelijk Nederlands te zijn, het Duitse weg te stoppen. Pas jaren later ben ik ook het Duitse stuk gaan waarderen. Want wat een rijkdom eigenlijk om twee talen vloeiend te spreken, en jezelf te moeten reminden je paspoort mee te nemen als je de grens over gaat, omdat Duitsland niet voelt als buitenland.

Hoe deze verandering is ontstaan? Terugkijkend denk ik dat dit is gekomen door mensen die 'leven' hebben gesproken. Wat een onzin eigenlijk, mof en kaaskop. Hoe heb ik het ooit kunnen geloven? En toch werkt het blijkbaar zo dat we woorden geloven.

Het bepaalt me opnieuw bij de impact van de woorden die ik spreek. Dagelijks zitten er mensen zowel letterlijk als figuurlijk gevangen in woorden (leugens, maar ook bedreigingen).

Wat een ander beeld schetst de bijbel dan ook: De mens is gemaakt naar het beeld van God. De mens is uniek, waardevol. God is een God die leven geeft, het leven koestert, en daarom ook verbiedt om een mens van het leven te beroven.

Wanneer we ons er bewust van worden welke impact onze woorden kunnen hebben, krijgen we er een taak bij: Ga bewust om met je woordkeus! En.. spreek vooral woorden die leven geven, die iemand opbouwen, inspireren, hoop en vreugde geven. Ik raak elke keer weer onder de indruk van wanneer mensen gaan groeien en bloeien, puur omdat je de juiste woorden hebt gebruikt.

Misschien zijn jouw woorden wel de woorden die de ander nodig heeft om te gaan bloeien. Dus... speak life! En.. mocht je een fout in de tekst ontdekken, komt dat waarschijnlijk door mijn Duitse kant ;-)