NATUURlijk!

Wie in de afgelopen weken naar buiten is gegaan, zal ontdekt hebben dat hij/zij niet de enige was. Nu horeca (nog) gesloten is en uitjes worden afgeraden, trekken we massaal naar buiten. Tijdens een boswandeling die wij met ons gezin maakten, kwamen we meer mensen tegen dan in de winkelstraat!
Veel mensen trekken naar buiten. Aangemoedigd door het zachte weer met zonnestralen gaan we wandelen, hardlopen, fietsen en noem maar op.. Ik was er één van 😊
We gaan eruit! Uit huis, even weg van je woon- en leefruimte, waar je tegenwoordig ook werkt. Even tussen die vier muren vandaan op zoek naar frisse lucht, weer even opladen en ervan genieten dat je verder kan kijken dan het scherm van je laptop.
Nu we toch bezig zijn om 'naar buiten te gaan' zou ik je willen uitdagen om je eens af te vragen wat je ziet wanneer je buiten bent. Zelf heb ik de voorkeur om buiten de stad te gaan. Ik wil natuur zien: bomen, water, weilanden, mensen, dieren... Maar wat zie je nog meer? Of anders gezegd: wie of wat laat de natuur je zien?
Tijdens een rondje wielrennen in een bosachtige omgeving verwonderde ik mij over de herfstkleuren geuren. Je zintuigen worden geprikkeld en de schoonheid van de natuur bracht me in gesprek met God: Dank! Wat is het mooi gemaakt!
Je voelt je klein in de mooie natuur. Waar je weleens kan denken dat je het allemaal zelf wel kunt, herinnert de natuur je eraan dat je in het grote geheel maar een klein wezentje bent. De wereld draait niet alleen om jou. Er is een groter geheel en er bestaat meer wat we niet begrijpen, dan we wel begrijpen.
De natuur helpt een handje om God te leren kennen. Zijn kracht en goddelijkheid zijn te zien in de natuur (Rom. 1:20 BasisBijbel). Vandaar mijn vraag: Wie of wat laat de natuur jou zien?
Ik maak me geen illusies en weet dat er genoeg zijn die de natuur bewonderen maar het niet perse aan God koppelen. Misschien doe jij dat ook niet? Het e.e.a. in de natuur kan wetenschappelijk verklaard en onderbouwd worden. Helemaal waar, maar er blijft volgens mij altijd een mysterie bestaan over datgene wat buiten de grenzen valt van wat verklaard kan worden. Wat is dáár waar de wetenschap ophoudt, het beredeneren stopt en het verklaren tekort schiet? Blijven er niet altijd onverklaarbare delen bestaan? Zou het feit dat ons denken en kunnen beperkt is, niet al genoeg aantonen dat er meer is dan we op het eerste gezicht waarnemen?
Wie binnenkort nog eens zijn wandelenschoenen aantrekt of de fiets pakt: kijk om je heen en verwonder je over de natuur. Kijk verder door jezelf te bevragen: Wie of wat laat de natuur mij zien? Ik ben benieuwd...