#jerusalemachallenge

De titel van lied triggerde mij. Jeruzalem, ook wel de stad van God, kent een belangrijke plek in geschiedenis én huidige tijd. Wist je dat de hoofdstad van Israël vanwege de centrale ligging 'de navel van de aarde' wordt genoemd? Het is één van de twintig oudst doorlopend bewoonde steden, wat wil zeggen dat het een rijke geschiedenis kent. Het is de bakermat voor het Jodendom en Christendom en ook de Islam kent heilige plekken in deze god-georiënteerde stad.

De bijbel stelt Jeruzalem voor als de plek waar Jezus zal wederkomen (Zach. 14:4). Na die tijd zal het 'Nieuwe Jeruzalem' werkelijkheid worden. Wat wil zeggen een vernieuwde werkelijkheid, een vernieuwde stad en samenleving waarin alles in perfectie harmonie op elkaar is afgestemd... Geen ziekte, geen dood, geen pandemie, geen virus.

'Jeruzalem, mijn thuis, red me en ga met me mee, laat me hier niet achter' klinkt op een 'lekkere chille beat'. De coronahymne geeft hoop en verbindt wanneer de challenge wereldwijd gedeeld wordt. Niets is mooier dan iets gemeenschappelijks in een tijd van twijfel en onzekerheid. De beat ontlokt een glimlach op je gezicht, doet je ontspannen en ongemerkt in beweging komen. Maar het wordt stil wanneer de klanken verdwijnen en de danspassen beëindigd zijn. Ik wil dat het nog verder gaat, maar zo'n lied duurt nu eenmaal een minuut of vier. Het is alweer afgelopen... Vier minuten met elkaar verbonden. Vier minuten waarin hoop wordt gevonden. En dan... is dat het dan? Blijft het bij vier minuten?

Zou de eigenlijke hoop niet verborgen liggen in het feit dat Jeruzalem bezongen wordt? Jeruzalem als veilige haven, waar redding gevonden wordt en men thuis komt? De stad die door verschillende religies aan God verbonden wordt. De stad die in de bijbel gelinkt wordt aan de nieuwe wereld van God die werkelijkheid gaat worden. Het 'Nieuwe Jeruzalem' waar jij en ik door geloof in Jezus deel aan mogen krijgen is pas hoopgevend! Geen vier minuten, maar een onophoudelijk! Goddelijke beats die nooit meer stoppen!

Niet de religies als het jodendom, het christendom of de Islam maken Jeruzalem zo hoopgevend. Het is Jezus (die overigens een plek heeft in de verschillende religies) die blijvende hoop geeft. Door in hem te geloven zal je vandaag al een vernieuwing meemaken. Dit is slechts een 'dingetje' bij de vernieuwing in de wereldwijde samenleving wanneer Jezus terugkomt. 

Boeiend dat het 'corona volkslied' ons wijst op die eeuwenoude stad. Zou het ons iets te vertellen hebben? Worden we als samenleving op een dieper niveau uitgedaagd om te kijken naar 'de stad van God'?