Ben ik verstaanbaar?

Iets te letterlijk nemen... Wanneer je een andere interpretatie hebt dan wat er eigenlijk bedoeld werd, kunnen er soms grappige situaties ontstaan.

Miscommunicaties worden minder grappig wanneer het thema's betreffen die jou hart hebben of voor jou uitermate serieus zijn. Het kan uitlopen tot een ware strijd omdat beide gesprekspartners vaak vol vuur hun eigen mening verkondigen. "Ik heb gelijk!" "Nee, ik heb gelijk!"

Er lijken wel steeds meer voor- en tegenstanders te komen rondom een bepaald thema. Neem nou eens de protesten. Het jaar 2019 is het jaar van de protesten geweest. Het onderwijs, de zorg, de boeren en de bouwsector hebben vorig jaar allemaal op het Malieveld gestaan. Dan hebben we de voor- en tegenstanders van zwarte piet nog niet genoemd en in het verlengde daarvan recentelijk de #blacklivesmatter.

Wat de demonstraties gemeen hebben is dat er een bepaalde grens is bereikt en er iets veranderd moet worden. Logischerwijs is er ook altijd een tegenstander: zij die geheel aan de andere kant staan.

Voor- en tegenstanders strijden tegen elkaar op en het 'grijze midden' lijkt steeds meer te vervagen. Je bent voor of tegen. De meute wordt min of meer gedwongen om ook te kiezen. Waar sta jij?

Het gekke is dat zowel voor- als tegenstanders dikwijls goede argumenten hebben. Waarom komen we er dan zo vaak niet uit? Luisteren we wel naar elkaar? Jazeker, want vaak is het gevolg van een demonstratie dat we met elkaar in gesprek gaan. Maar verstaan we elkaar dan ook wanneer we met elkaar spreken? Horen we het hart van de ander kloppen in de gesproken woorden en getoonde emotie?

De bijbel schetst ons dat de mensheid (na de zondvloed) startte met de bouw van een stad met een toren 'die tot in de hemel reikte' (Genesis 11). Het zou hen beroemd maken en ervoor zorgen dat ze bij elkaar bleven wonen. Ze spraken dezelfde taal en vormden een eenheid. Hun drang om groots en beroemd te worden leidde echter tot spraakverwarring waardoor de bouwplannen werden gestaakt en de eenheid werd verstoort. Men verstond elkaar niet meer en samenwerken werd onmogelijk.

Jammer want de stad had zo mooi kunnen zijn! Zonder dat funeste verlangen om indruk te wekken had men elkaar misschien wél blijven verstaan. Had de metselaar een stapje opzij gezet voor zijn collega die zware kleiblokken versjouwde. Was er een verstaan geweest van het belang van de ander. Maar omdat 'ik' vrij belangrijk ben is het maar de vraag of 'ik' een stapje opzij moet doen. Want 'ik' ben nu even bezig en waarom moet 'ik' dat neerleggen? Voor je het weet hebben beide bouwers een discussie en verzetten beide geen stap. Geen ruimte voor de ander betekent géén kleiblokken, géén bouwwerk en géén mooi resultaat.

Een ander moment waarop er in verschillende talen werd gesproken was rondom het Pinksterfeest (Handelingen 2). Mensen werden vervuld met de Heilige Geest en begonnen in allerlei talen te spreken waardoor andere aanwezigen de boodschap verstonden in hun moedertaal. Iedereen begreep wat er werd gezegd, zelfs al waren er verschillende talen! Niet de spreektaal leidt tot het begrijpen van de ander, maar Gods Geest bewerkt de mens waardoor hij/zij gaat verstaan. Vervulling met de Heilige Geest leidt immers tot groei in naastenliefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22-23). Ingrediënten voor een verstaanbare communicatie...